Galanthus plicatus is goed bekend in de teelt en er zijn veel variëteiten. Na G. nivalis en G. elwesii is het waarschijnlijk het derde meest geteelde sneeuwklokje. Het natuurlijke gebied is relatief beperkt en het groeit in het westelijke en centrale deel van de kust van de Zwarte Zee, met inbegrip van het zuiden van Rusland, de Krim, Roemenië en het noorden van Turkije (1). Zelfs in deze gebieden komt het slechts sporadisch voor. Tussen hoogtes van 100 tot 1350m is de soort het meest te vinden. De plant groeit graag onder loofbomen, zoals veel sneeuwklokjes in de buurt van beken en rivieren in de schaduw. De soort bloeit meestal van februari tot april in het wild, maar meer in de herfst bloeiende Plicatus worden langzaam gevonden. Bloemstelen zijn meestal 5-15 cm lang. Het heeft een plicate (omgekrulde) verniatie waaraan het zijn naam ontleent. De bladeren zijn tussen de 8 en 21 centimeter lang en 0,6 tot 2 cm breed.
Er zijn twee varianten; subsp. Plicatus en subsp. Byzantinus zijn bekend. De eerste ondersoort heeft een groene markering op de punt van het binnenste bloemblad, de tweede heeft twee groene markeringen op de basis en de punt van het binnenste bloemblad. Een bekend vroeg ras is “Three Ships”, dat voor Kerstmis bloeit. In de teelt bloeit de soort van november tot maart.
- G. plicatus. Galanthus wild species. CITES Bulbs.