Galanthus elwesii is vernoemd naar Henry John Elwes, een bekende Britse botanicus (1,2). De plant is een van de meer robuuste en mooie soorten sneeuwklokjes en gemakkelijk te kweken. Het is een groot sneeuwklokje waarvan de stengels over het algemeen een hoogte van 9-18 cm bereiken. De plant heeft bladeren van 5,5-25 x 2-3,4 cm. Deze eigenschappen geven het een prominente plaats in de verzameling van vele sneeuwklokjesfans, wat leidt tot een rijkdom aan genoemde variëteiten. Dit is het belangrijkste voorbeeld van een supervolute vernation-stijl (zie ook het generieke artikel).
De markeringen van de sneeuwklok zijn variabel. Varianten met een enkel merk staan bekend als G. elwesii var monostictus, waarvan sommige zelfs bloeien in de herfst (bijv. Variëteit ‘Barnes’). De soort wordt in het wild aangetroffen in Turkije, Bulgarije, de Balkan en de Oekraïne, waar het kouder, noordelijker gelegen, schaduwrijke delen van de bergketens op hoogten van 800 tot 1600 m verkiest. Het bloeit over het algemeen tussen februari en mei in de natuur.
In Turkije werden enorme hoeveelheden wilde bollen geoogst en geëxporteerd naar Nederland om verder te worden gedistribueerd naar Europa, waardoor de soort in de jaren tachtig in de natuur achteruitging. Gelukkig is de hoeveelheid exporteerbare bollen beperkt om soorten in het wild te beschermen. Vanwege deze enorme hoeveelheid is de soort de tweede alleen voor de grotendeels gefokte sneeuwklokjes (na G. nivalis) ondanks het kleine aantal uien dat zich echt heeft gestabiliseerd.
- Galanthus elwesii. Galanthus wild species. CITES Bulbs.
- Freda Cox. Gardener’s guide to snowdrops. Crowood 2013.