Galanthus woronowii is vernoemd naar de beroemde Russische plantenverzamelaar Georg Jurii Nikolaewitch Woronow (1, 2). Het heeft prachtige lichtgroene bladeren en elegante bloemen met een groene markering aan de bovenkant van elk binnenblad. Het heeft supervolute verniatie. De soort komt voornamelijk voor in het Pontus-gebergte in het noordoosten van Turkije, de westelijke Kaukasus en de oostelijke kust van de Zwarte Zee. De plant groeit overvloedig in Georgië en heeft in de afgelopen jaren G. elwesii vervangen als de primaire sneeuwklokjessoort die in de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk is geïmporteerd. Het leefgebied is dat van loofbossen, maar ook rotsachtige gebieden met schaduw en veel sneeuw of regen. Het groeit op hoogten van 20 tot 1500 m, maar over het algemeen tussen 100 en 700 m in koude gebieden met zware regenval en sneeuwval. Hij bloeit tussen januari en april met 4-19 cm lange stelen. De bladeren zijn 13-25 x 1.3-2.1 cm lang.
In het wild komen twee subtypen voor. De eerste heeft een meer vlak blad en komt uit bosrijke gebieden. Het tweede heeft juist rechte bladeren en komt uit rotsachtige gebieden. De plant wordt vaak verward met G. ikariae, maar de bladeren zijn lichter groen, de markeringen van het binnenste segment zijn kleiner en de bladanatomie verschilt wanneer de bladeren worden gesneden.
In kweek is de plant minder resistent dan soorten zoals G. nivalis, G. elwesii of G. plicatus en is gebleken dat deze in zwaardere winters soms verdwijnt. De prachtige groene bladeren maken het toch een felbegeerde tuin sneeuwklokje. In de teelt bloeit het klokje van januari tot maart.
- Galanthus woronowii. Galanthus wilde Arten. CITES-Birnen.
- Freda Cox. Gärtner-Leitfaden für Schneeglöckchen. Crowood 2013.